Обязательно будет ночь, Рожки сплавит в колечко-спираль, Убивающий слабую плоть Скрежет неба о лунную сталь(с)
J:Морс Адліга Мінулыя дні - пясок паміж пальцаў. Успаміны як сны. Час абнуляцца. І нешта замест зусім нечакана. І люты зыходзіць рана... Адліга... Я стану зрокам, я стану слыхам. Вачамі крануцца і ледзьве дыхаць Гэтай адлігай... Дварамі наскрозь, дзе муры адвеку Утойваюць лёс апошняга сьнегу. І сэрца жыве. І сэрца хварэе. У сэрцы яшчэ завеі Адліга(й)... Я стану зрокам, я стану слыхам. Вачамі крануцца і ледзьве дыхаць Гэтай адлігай... | (перевод построчный, нестихотворный, нелитературный) читать дальше |