Обязательно будет ночь, Рожки сплавит в колечко-спираль, Убивающий слабую плоть Скрежет неба о лунную сталь(с)
...Шэры горад, працяты адзінотаю.... Паўразбураныя дамы цёмнымі вачніцамі аконных праёмаў абыякава глядзяць на пустыя вуліцы, дзе пануе бязлюддзе. І толькі цёмна-шэрае дарожнае пакрыццё злосна крывіцца ірванымі зеўрамі расколін. Вецер тужліва вые, завіхае ў правулках, уздымаючы ў волкае паветра вэрахі дробнага смецця і з крыўдаю кідаючы ў твар пясчаны пыл.... Балюча - і невыносна тужліва...
<...>
Тут пануе адвечны прыцемак. Гэтакая нерухомасць часу паступова адбірае ў мяне розум. Назаўжды застылы пераход з дню ў ноч, калі сонца амаль ужо схавалася за далягляд, а празрыста-белы прывід месяцу толькі яшчэ ўзыходзіць. Спачатку я з надзеяй чакаў ночы, світання, палудня - хоць якога-небудзь руху нябёсаў. Але дарэмна. Паўзмрок уладарыць над гэтым месцам.
Колькі ўжо мінула з таго часу, як тут апынуўся? Тыдзень? Месяц? Не вядома.
Маё існаванне тут нагадвае сон, няспынны кашмар.
Спачатку я без аніякай мэты бадзяўся па гэтым паўразбураным горадзе, паміраючы з нуды. Але потым я напаткаў стварэннi. Гэтыя пачвары, што ня мелі ўстойлівага аблічча: ці то людзі, ці то зьвяры, ці то хімэры, ці то па-просту чорнае хлюпкае нешта, - трымаліся ад мяне спярша на дастатковай адлегласці, цікуючы з завулкаў, з аконных праломаў, пільнуючы з дахаў. Іх палымяныя вочы сачылі адусюль; я знаходзіўся ў няспынным напружанні, і гэта вельмі стамляла, - нібы нехта выцягвае з мяне сілы.
Потым адбылося тое, чаго я надсвядома чакаў. Яны замахнуліся напасці...
***
Першапачатковы тэкст: zhurnal.lib.ru/b/belowa_n_w/youkai3.shtml
<...>
Тут пануе адвечны прыцемак. Гэтакая нерухомасць часу паступова адбірае ў мяне розум. Назаўжды застылы пераход з дню ў ноч, калі сонца амаль ужо схавалася за далягляд, а празрыста-белы прывід месяцу толькі яшчэ ўзыходзіць. Спачатку я з надзеяй чакаў ночы, світання, палудня - хоць якога-небудзь руху нябёсаў. Але дарэмна. Паўзмрок уладарыць над гэтым месцам.
Колькі ўжо мінула з таго часу, як тут апынуўся? Тыдзень? Месяц? Не вядома.
Маё існаванне тут нагадвае сон, няспынны кашмар.
Спачатку я без аніякай мэты бадзяўся па гэтым паўразбураным горадзе, паміраючы з нуды. Але потым я напаткаў стварэннi. Гэтыя пачвары, што ня мелі ўстойлівага аблічча: ці то людзі, ці то зьвяры, ці то хімэры, ці то па-просту чорнае хлюпкае нешта, - трымаліся ад мяне спярша на дастатковай адлегласці, цікуючы з завулкаў, з аконных праломаў, пільнуючы з дахаў. Іх палымяныя вочы сачылі адусюль; я знаходзіўся ў няспынным напружанні, і гэта вельмі стамляла, - нібы нехта выцягвае з мяне сілы.
Потым адбылося тое, чаго я надсвядома чакаў. Яны замахнуліся напасці...
***
Першапачатковы тэкст: zhurnal.lib.ru/b/belowa_n_w/youkai3.shtml
Гэта - так бы мовіць - "абранае". Той кавалак, які захапіў мяне.
Па-расейску гэта піша дзяўчына в Масквы, выкладвае на "Самиздат".
Чарнавы пераклад робіць стрыечаная сястра - і кладзе на ўласную старонку таго ж сайта
zhurnal.lib.ru/j/joshijera/
- але яе пераклады яшчэ трэба адбэціць (дакладней, яны ўжо былі аднойчы, але цяпер перачытваю і бачу, што трэба яшчэ раз :shame
Увогуле там крыху яойны, даволі забаўляльны сюжэт. Мне з большага так спадабаўся - іначай мяне б не хапіла пераклад бэціць.
В каком смысле?
А кнiжкi мастацкiя не спрабавала перакладаць?
Вообще-то буковки называются не "русские", а "кириллица". И патент на них у товарищей Кирилла и Мефодия.
Пользуются кириллицей тоже не только в России.
В качестве официальных государственных алфавитов кириллица используется в:
Беларуси, Украине, Болгарии, Сербии, Македонии, Казахстане, Кыргызстане, Монголии, Таджикистане. Раньше еще было в Молдове - теперь не знаю, возможно, перешли на латиницу.
У меня, вообще-то, посты на белорусском тут в дневе попадаются, а комментарии и ответы на них - еще чаще.
Вроде пока никто из русскоязычных не жаловался, даже Идрис вон каммент к какому-то посту моему белорусскоязычному писал, так что значит, понял, что написано - хотя сам он откуда-то из-под Владивостока.
Но если что-то не понятно, но заинтересовало - спрашивайте, я переведу.
сколько языков знаешь?
Ну, во-первых, родной белорусский.
Кроме этого:
русский - как второй государственный, как минимум
Английский - более-менее свободно и без напряжения, даже одно время деньги удавалось зарабатывать переводами всяческих писем, инструкций к бытовой технике и т.п..
Понимаю без вопросов польский, но говорю на нем так себе. Хотя для общения на вольную тему худо-бедно хватает, но вот переводить что-либо НА польский язык письменно для кого-то - не возьмусь. Потому что, скорее всего, мой польский поляками воспринимается примерно как русский "гастарбайтеров" из "Наша Раша"
Болгарский слегка изучаю второй год (две недели в прошлом году и столько же в этом - во время отдыха
Письменный болгарский в принципе свободно понимаю (ну, для этого его вообще учить не нужно: достаточно знать русский, ну еще какой-нибудь из западно-славянских тоже неплохо было бы). А вот на слух он сильно отличается из-за произношения - поэтому по телевизору понимаю с пятого на десятое, а вживую - с десятого на двадцатое. Объясниться пока могу только отдельными словами и сваленными в кучу фразами, но этим летом и такое пригодилось пару раз. Так думаю, для четырех недель изучения языка "на слух" - результат не самый худший. Хотя могло бы и лучше быть, конечно
Были попытки изучать гэльский и испанский - но и то и другое почти заброшено, потому что я не могу тупо по самоучителю зубрить. Мне проще "на лету", или хотя бы хоть сколько-то общения хотя бы с кем-то еще изучающим. Пока просто развлекаюсь тем, что заставляю одного из моих персонажей в словеске вставлять в речь фразы на гэльском
А тут еще для новой сценки взбрело в голову и суахили подключить. Мне нравятся языки с другой логикой. Потому что индоевропейские слишком сильно друг на друга похожи: самим способом построения фраз и т.п. Но сказать, что я "знаю" гэльский, японский или суахили - нельзя совершенно. Со словарем и грамматикой письменный текст с этих языков перевести смогу - да и то простой, без "подводных камней". А на слух понять или сказать - разве что отдельные слова вдруг уловлю.
Поверхностно и случайно знаю еще пригоршню слов на немецком (из "неизучавшихся" языков - на немецком больше всего знаю), итальянском, французском - в результате изредка могу вдруг понять целую фразу в песне или фильме, что лично меня всегда жутко смешит. Но говорить на этих языка, разумеется, совсем не могу. Да и сказать, что "понимаю", тоже нельзя. Хотя опять же - со словарем, гамматикой и кучей свободного времени перевести с этих языков какой-то текст можно. Но это всякий так умеет. Так что не считается
Дзякуй
А кнiжкi мастацкiя не спрабавала перакладаць?
Не, я ўвогуле ня маю ўхілу гэткім займацца (тут свае б дапісаць калісьці
А астатняе - даволі лёгкі прыгодніцкі сюжэт з відавочным ухілам у яой, пішуць дзьве студэнткі з Масквы. Твор яшчэ ня скончаны, і невядома, ці адбудзецца некалі гэтае шчасьлівае здаренне
Зараз мая сястра нарэшце ўзгадала, які ў яе быў пароль і акаўнт, таму яе старонку зноў можна рэдактаваць.
Як здраблю вычытку канчатковую, дык паведамлю спасылку - зараз неяк сорамна. Зашмат там памылак!
Хаця б палову выправіць.
спатрэбіцца дапамога -- звяртайся
Дзякуй. Адно пытанне магу адразу сказаць: я ж ня ведаю сучасны слэнг, таму мне не было вядома, як перакласьці адпаведна і прыгожа слова "танцплощадка". Калі рабіць прамы пераклад, атрымоўваецца нейкая пачварная "танцпляцоўка" - гэта гучыць знаёма, але мне неяк не спадабалася.
У вёсцы маіх дзядоў пра вытаптанае такое месца на адным з канцоў вуліцы, дзе людзі зьбіраліся ўвечары на танцы, казалі проста: "танцоўка". Гэта і было выкарыстана ў перакладзе, але мне ўсё ж цікава было б даведацца, як жа правільна.
Яшчэ адной складанасьцю такой значнай было тое, што дзяўчыны выкарыстоўваюць шмат ніхонскіх назваў і імёнаў. Мне не заўсёды хацелася змяняць іх па правілах беларускага вымаўлення. Але й надта парушаць правапіс тых жа "зацьвярдзелых" зычных, напрыклад, таксама неяк не жадалася.
Таму там нейкія кампрамісы дзіўныя ўжываліся.
Ды яшчэ некаторыя назвы на беларускую можна было перакласьці па-рознаму, ці прамы пераклад выглядаў непрыгожа. Таму нават вымушаны былі раіцца з аўтаркай наконт "якое менавіта адценне сэнсу будзе болей адпаведным?" ці "дазволіш зьмяніць назву на вось такую, што ў перакладзе на расейскую будзе ўжо..."
Але перакласьці ўсё самастойна ў мяне б не атрымалася: бо палову часу хацелася ўсё напісаць увогуле па-іншаму
У гэтым кавалку, напрыклад, некаторыя рэчы значна "перафармуляваны" - але аўтарка дазволіла
А гэты кавалак тэксту мне ВЕЛЬМІ нагадаў уласныя сны аб нейкім Шэрым Горадзе
а можаш распавесьцi? (можна на u-mail)
Бо ў мяне з ВАШЫМ горадам шмат уласных паўфантастычных цi то сноў, цi то недапi саных гiсторый звязана... але - як жа даўно гэта было...